Sepsa, inaczej posocznica, to specyficzna reakcja organizmu na zakażenie. Może objawiać się gorączką, występowaniem dreszczy czy złym samopoczuciem. Alarmującym sygnałem świadczącym o sepsie jest również wysypka wybroczynowa, nieblednąca pod wpływem ucisku. Takie krwotoczne zmiany skórne wymagają pi. Wstrząs septyczny – charakterystyka, przyczyny, objawy, leczenie. Wstrząs septyczny jest rzadkim, lecz niezwykle groźnym powikłaniem w przebiegu sepsy. Jest reakcją organizmu, która poważnie zagraża życiu. Wstrząs septyczny obarczony jest wysoką śmiertelnością. 1. Zobacz. Zakazić można się bakteriami lub innymi drobnoustrojami, które w pewnych warunkach i u pewnych osób mogą wywołać zakażenie prowadzące do sepsy. Sepsę wywołaną przez bakterie można wyleczyć, jednak skutek leczenia zależy od tego jak szybko została rozpoznana i jak szybko zastosowano odpowiednią terapię antybiotykową. Objawy sepsy u dzieci. Sepsa, zwana powszechnie posocznicą, oznacza stan zagrażający życiu, w którego przebiegu dochodzi do uszkodzeń i dysfunkcji wielu różnych tkanek oraz narządów wewnętrznych. Taki stan spowodowany jest nieprawidłową (rozregulowaną) odpowiedzią organizmu na zakażenie bakteryjne, wirusowe lub grzybicze. 5bLon1. Artykuły Sepsa, inaczej posocznica, nie jest zaraźliwa, ponieważ nie jest chorobą. To zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej. Dochodzi do niego w powikłaniu zakażenia bakteryjnego lub wirusowego. Wywołać ją mogą takie bakterie jak gronkowiec czy... Mały Edward Foxall zaraził się ospą od starszego brata. Chłopiec długo nie wracał do zdrowia. Pojawiły się problemy z oddychaniem, płuco dziecka napełniło się płynem. U chłopca zdiagnozowano sepsę. Na szczęście, dziecko wyzdrowiało. Nietypowe objawy... Do kalendarza szczepień obowiązkowych wejdzie od przyszłego roku szczepionka przeciwko pneumokokom. Będzie ona refundowana przez resort zdrowia. Obecnie zakażonych pneumokokami jest w Polsce ok. dwóch milonów dzieci i milion dorosłych. Zakażenie jest... Zgodnie z wynikami badań przeprowadzonych na Uniwersytecie w Liverpoolu układowy stan zapalny wywołany przez sepsę można leczyć przy pomocy białka naturalnie występującego u jednego z przedstawicieli nicieni. Nicienie - lekiem na sepsę Posocznica to... Konsekwencje rezygnacji ze szczepienia. Sepsa, zwłaszcza ta wywołana przez pneumokoki i meningokoki, stanowi ogromne zagrożenie dla życia dziecka. W wielu przypadkach małego pacjenta, niestety, nie udaje się uratować, a nawet jeśli leczenie uchroni... Wczesne diagnozowanie sepsy. Wczesne zdiagnozowanie sepsy u dziecka nie jest rzeczą prostą. Na początkowym etapie rozwoju objawy zakażenia, takie jak gorączka czy biegunka, często przypominają bowiem zwykłą infekcję. Pediatra Aneta Górska-Kot w... Ryzyko zachorowania na sepsę. Określana także mianem posocznicy sepsa stanowi ogromne zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia chorych, zwłaszcza tych najmłodszych. Świadomość ryzyka zakażenia wzbudza uzasadniony lęk, jednak wiedza na jego temat w wielu... Data publikacji: 4 marca 2016, 15:07 Sepsa sama w sobie nie jest chorobą. To raczej zespół objawów mających często gwałtowny przebieg wywołany zakażeniem całego organizmu. Ponadto sepsa nie jest zaraźliwa ani nie występuje tak często, jak mogłoby to wynikać z doniesień prasowych. Jednak czy to oznacza, że nie powinniśmy się jej obawiać? Sepsa - przyczyny Sepsa to wynik nieskutecznej walki organizmu z patogenami, tj. bakteriami, wirusami i grzybami. Zadaniem układu odpornościowego jest zwalczanie pojawiających się infekcji, jednak w pewnych wypadkach okazuje się to niemożliwe, czego wynikiem jest zakażenie ogólne. To z kolei prowadzi do pojawienia się w organizmie zwiększonej ilości cytokin, które poważnie wpływają na naczynia krwionośne. Podwyższona ilość cytokin prowadzi do wzmożonej reakcji zapalnej, w wyniku której następuje rozszerzenie się naczyń krwionośnych, co z kolei może spowodować wstrząs (obniżenie ciśnienia krwi, którego nie jesteśmy w stanie podnieść pomimo podawania płynów dożylnie). Sepsa – pierwsze objawy Pierwsze, nieswoiste objawy sepsy to przyspieszone tętno, szybszy oddech, poczucie osłabienia i rozbicia. To na tym etapie najlepiej zareagować, jednak ze względu na fakt, iż są to objawy wielu schorzeń, często obwiniamy za ich pojawienie się zwykłe zmęczenie, więc często są one przez nas bagatelizowane. Kolejnymi symptomami, z którymi spotykamy się przy ogólnym zakażeniu organizmu są: gwałtowny wzrost temperatury ciała (w niektórych przypadkach temperatura spada poniżej 36 °C), przyspieszenie akcji serca. Nierzadko także pojawiają się mikrozakrzepy . Łatwo zauważalne są też zaburzenia świadomości, pojawia się również problem z nerkami. W takim wypadku należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, bo sepsa może prowadzić do niewydolności wielonarządowej, a w konsekwencji do śmierci. Na wyżej wymienione objawy należy zwracać szczególną uwagę po wszelkiego rodzaju interwencjach chirurgicznych, zabiegach medycznych lub w przypadku dłuższego osłabienia organizmu. Sepsa – objawy u dzieci Objawy sepsy u dziecka nie są tak oczywiste, szczególnie że czasem ciężko zauważyć, iż z maluchem dzieje się coś złego. Dzieci są w większym stopniu narażone na sepsę, ponieważ ich układ odpornościowy jest słabszy i mniej wydolny. U dzieci rozróżnia się sepsę pneumokokową, która postępuje znacznie wolniej i jest w dużej mierze odporna na działanie antybiotyków, oraz jej łagodniejszą wersję – sepsę meningokową. Sepsa – leczenie i rokowania Jedynym wyjściem jest jak najszybsze podanie antybiotyków, a także leków nasercowych i przeciwzakrzepicowych. Zadaniem lekarzy jest również znalezienie drobnoustroju, który wywołał sepsę. Niestety wciąż spora liczba chorych umiera – w USA na 10 osób 3 umierają w ciągu pierwszego miesiąca. Dzieci mogą być profilaktycznie szczepione przeciwko pneumokokom i meningokokom. Edyta Wara-Wąsowska To nie choroba, a sieje śmierć. Może dopaść każdego. Ratunkiem jest świadomość istnienia sepsy i znajomość jej objawów, co daje szansę na szybkie podanie leków. Każda godzina zwłoki zmniejsza szanse pacjenta na zdrowie i życie. Fot. PAP 13 września obchodzimy Światowy Dzień Sepsy, który ma uwrażliwić zarówno pracowników służby zdrowia, jak i pacjentów, na ryzyko, jakie niesie sepsa oraz na istotne szczegóły, na które trzeba zwracać uwagę w sytuacji każdego zakażenia drobnoustrojami. Co to jest sepsa? Słowo sepsa pochodzi z greki i po raz pierwszy w medycznych pismach pojawiło się u Hipokratesa. Można powiedzieć, że oznacza proces niszczący życie. Nie jest to choroba, a zespół objawów, które towarzyszą silnemu zakażeniu organizmu drobnoustrojami. Mogą to być grzyby, wirusy, ale najczęściej sepsę powodują bakterie. – Bez zakażenia drobnoustrojami sepsy nie ma. Sepsa może być konsekwencją każdego zakażenia – podkreśla anestezjolog prof. Andrzej Kuebler. Czy sepsa jest groźna? Bardzo, ponieważ często doprowadza do śmierci, która na dodatek następuje dosłownie w ciągu kilkunastu godzin. Według WHO na świecie co 3-4 minuty ktoś umiera z powodu sepsy. Jak mówi prof. Kuebler, w Polsce przypadków sepsy jest co najmniej 50 tys. rocznie, a co drugi chory umiera. Współczynnik zgonów z powodu tego stanu to 65 na 100 tys. mieszkańców. Dla porównania współczynnik zgonów z powodu raka tchawicy, płuc i oskrzeli wynosi 59/100 tys., a zawałów serca – 49/100 tys. Sepsa doprowadza do uszkodzenia tkanek i narządów wskutek niewłaściwej reakcji organizmu na zakażenie. Jej istotą jest zmiana reakcji organizmu na zagrożenie z prawidłowej na nieprawidłową. Jednak na początku zawsze musi nastąpić inwazja patogenów. „Jeśli sepsę porówna się do wojny, to drobnoustroje można porównać do armii najeźdźcy, która istotnie wpływa na jej przebieg. Drobnoustroje charakteryzują się całą gamą czynników zjadliwości, ułatwiających atak na gospodarza” – czytamy w książce prof. Kueblera pt. „Sepsa”. W odpowiedzi na atak organizm w procesie septycznym zaczyna w pewnym momencie podejmować niewłaściwe działania. – W efekcie organizm zaczyna uszkadzać własne tkanki i narządy – podkreśla profesor. Jakie są objawy sepsy Eksperci wskazują na fakt, że do wysokiej śmiertelności z powodu sepsy dochodzi z powodu mało swoistych objawów na początku jej rozwoju. To: Gorączka (ale nie zawsze występuje!) Dreszcze Poczucie zimna Szybki oddech, duszność Ból i złe samopoczucie Spocona skóra Wysypka nieznikająca po ucisku Przyspieszone bicie serca Pogorszenie kontaktu z otoczeniem, dezorientacja. Takie objawy mogą jednak sugerować wiele innych problemów (choć pojawienie się wysypki to już groźny symptom w sepsie, a na końcowym jej etapie ciało chorego pokrywają rozległe wybroczyny). - W odróżnieniu od np. zawału serca, sepsa nie ma swoistych markerów rozpoznania, w rodzaju EKG czy określenia poziomu odpowiednich enzymów. Dlatego diagnoza opiera się na obserwacji klinicznej i ocenie przebiegu zmian czynności w organizmie – mówi prof. Kuebler. Dr Alicja Karney, dyrektor ds. medycznych Instytutu Matki i Dziecka, apeluje o szczególną uważność zarówno do lekarzy, jak i bliskich pacjenta, który zmaga się z jakimś zakażeniem. Wskazuje, że o rozwoju sepsy może świadczyć zmiana zachowania. – Dziecko w przebiegu dotychczasowych chorób było na przykład senne, a matka zauważa teraz, że jest pobudzone, lub na odwrót, albo jest senne. Matki mówią czasem: „Jest jakieś inne” – dodaje. Pacjent, u którego rozwija się sepsa, często ma zimne dłonie i obniżone ciśnienie tętnicze. To jednak także nie są przecież swoiste objawy. Dlaczego w sepsie czas jest ważny? Eksperci podają, że każda godzina zwłoki w podaniu antybiotyku w czasie rozwoju sepsy zwiększa śmiertelność z jej powodu o 8 proc. - pamiętajmy, że sepsa może zabić w ciągu 24 godzin. Według prof. Kueblera, lekarze, tak jak w razie zgłoszenia się pacjenta z bólem w klatce piersiowej muszą najpierw wykluczyć (lub potwierdzić) zawał, tak w razie zakażenia, muszą pamiętać o możliwości rozwoju sepsy. Dr Karney radzi, żeby rodzice dzieci, które „są jakieś inne” i czują silny niepokój, byli czujni i nie ustawali w szukaniu przyczyny takiego stanu. – Może nawet nie jest złym pomysłem pytać lekarza, czy podejrzewa rozwój sepsy – dywaguje. Po to, by uczulić lekarza pierwszego kontaktu, do którego najczęściej z pierwszymi objawami sepsy rodzice zabierają dziecko, że w przebiegu zakażenia wirusami, grzybami czy bakteriami może dojść do sepsy. Jakie bakterie wywołują sepsę? Wbrew pozorom najczęściej nie te szpitalne, choć pobyt w szpitalu jest czynnikiem rozwoju sepsy, choćby z tego powodu, że w szpitalu przebywają osoby bardziej narażone na zakażenie, ponieważ są osłabione chorobami. Według CDC (Centres for Disease and Control – agendy rządowej USA mającej na celu monitorowanie chorobowości i sposobów zapobiegania chorobom) około 80 proc. przypadków sepsy jest wywoływanych przez bakterie pozaszpitalne. Wśród nich prym wiodą meningokoki, czyli dwoinki zapalenia opon mózgowych. Inne bakterie, które często prowadzą do sepsy to: Paciorkowce (odpowiedzialne za wywołanie anginy, ale i zapalenia mieszków włosowych) Pałeczki hemofilne typu B (wywołują zapalenie płuc). Sepsa wywołana w przebiegu zakażenia meningokokami jest niezwykle groźna, ponieważ jest „piorunująca” – często w przypadku nierozpoznania od pierwszych objawów do śmierci mija doba. - Sepsa wywołana meningokokami to około przypadków 200-300 rocznie – mówi dr Karney – Niby mało, ale każde zachorowanie jest niezwykle groźne. Wielu chorych umiera z powodu sepsy meningokokowej, a u 30 proc. tych, którzy przeżyli, pozostają trwałe uszkodzenia (np. upośledzenie słuchu lub głuchota, utrata kończyny z powodu konieczności amputacji, cofnięcie w rozwoju – problemy intelektualne). Co to są meningokoki To bakterie – dwoinki zapalenia opon mózgowych. Wielu z nas jest ich bezobjawowymi nosicielami – kolonizują nosogardziel (badania wykazały ich obecność u 10 proc. zdrowej populacji). Przenoszą się drogą kropelkową. Mogą wywołać niegroźne zapalenie gardła, ale i niebezpieczne zapalenie opon mózgowych oraz inwazyjną chorobę meningokokową. Ok. 60-90 proc. zakażeń meningokokowych dotyczy dzieci i młodzieży. Ile trwa leczenie sepsy i kto ją leczy Może być długotrwałe i konieczne jest podawanie antybiotyków. Pacjenci leczeni są w szpitalu, najczęściej na oddziałach intensywnej terapii. Wyspecjalizowani w terapii sepsy są anestezjolodzy. Pacjent na Oddziale Intensywnej Terapii (OIT) z powodu sepsy może spędzić nawet 20 dni, przy czym na pobycie w OIT leczenie się nie kończy. W wielu przypadkach konieczna jest rehabilitacja wskutek uszkodzenia narządów podczas sepsy. „Większość [pacjentów wypisanych ze szpitala po sepsie – przyp. red] przejawia poważne zaburzenia czynności organizmu (…). Są to Zaburzenia snu Halucynacje, napady paniki Bóle mięśni i stawów Krańcowe zmęczenie Zaburzenia koncentracji Upośledzenie czynności umysłowych Utrata samooceny i wiary w siebie. Czy sepsa jest zaraźliwa Sepsa nie, nie jest to choroba, którą można się zarazić. Ale niektórymi chorobami zakaźnymi, w przebiegu których dochodzi do sepsy, już tak – np. zapaleniem gardła. Stąd, jeśli zostanie rozpoznany przypadek sepsy w przebiegu zakażenia meningokokami, wszyscy z otoczenia chorego otrzymują odpowiednią profilaktykę w postaci osłony antybiotykowej. Trzeba jednak pamiętać, że sepsa może wystąpić pod wpływem różnych czynników, zarówno zakaźnych, jak i niezakaźnych. Czy można się chronić przed sepsą? Skuteczną ochroną przed sepsą wywołaną przez niektóre bakterie są szczepienia: Przeciwko meningokokom (jest zalecane przez lekarzy, ale niefinansowane ze środków publicznych) Przeciwko pałeczce hemofilnej typu B (szczepienie jest obowiązkowe i finansowane ze środków publicznych) Przeciwko pneumokokom (od niedawna szczepienie jest finansowane ze środków publicznych). Przed zakażeniami innymi drobnoustrojami chronią podstawowe zasady higieny – częste mycie rąk, skuteczne leczenie zakażeń, niedzielenie kubka czy sztućców z innymi osobami itp. Komu przydarzyć się może sepsa Praktycznie każdemu, choć częstość występowania sepsy rośnie wraz z wiekiem. Ponad połowa jej przypadków diagnozowana jest u osób po 65. roku życia. Zapadalność na sepsę jest też znacząco wyższa u niemowląt niż w pozostałej części populacji. Jest jednak wyjątek. Dr Alicja Karney zwraca uwagę, że do sepsy w przebiegu zakażenia meningokokami dochodzi najczęściej u osób uprzednio zdrowych i młodych. Z uwagi na tryb życia nastolatków jest to – druga po małych dzieciach – grupa ryzyka takiego zakażenia. Justyna Wojteczek ( Źródła: Wypowiedzi ekspertów podczas konferencji „Wyprzedź sepsę – ochroń swoje dziecko” Andrzej Kuebler: Sepsa, wyd. Edra Urban & Partners, 2017 Ernest Kuchar: Zakażenia meningokokowe, sepsa meningokokowa, na portalu Medycyna Praktyczna